Ziemniaczki, pyrki i kartofelki.

Ziemniak przybył do nas z bardzo długą drogę. Pochodzi z Andów w Ameryce Południowej, gdzie hodowali go Inkowie. Odkryty przez europejczyków i przywieziony na nasz kontynent w XVI wieku, a do Polski przywiózł go prawdopodobnie Jan III Sobieski w 1983 roku. Początkowo europejscy rolnicy byli sceptyczni wobec ziemniaka, traktowano go ja roślinę ozdobną i trującą. Dopiero w XIII wieku stał się rośliną uprawianą na szeroką skale i od razu zyskał sobie zwolenników. W XIX wieku stał się podstawowym składnikiem diety mieszkańców Europy oraz głównym składnikiem wielu kuchni regionalnych. Dziś króluje na naszych stołach pod różną postacią, jest tani, posiada większą ilość wartości odżywczych niż makaron lub ryż.

Wartości odżywcze.

Ziemniaki są głównym źródłem aminokwasów egzogennych, błonnika, białka i skrobi. Takiej ilości składników odżywczych nie znajdziemy ani w ryżu, ani w makaronach.

Bulwa ziemniaka kryje jeszcze kilka innych dobrodziejstw:

• witaminę C, która poprawia odporność organizmu
• regulują pracę układu nerwowego dzięki witaminom z grupy B,
• potas, obniża ciśnienie krwi
• magnez, który łagodzi stany zmęczenia i stres

 

Wartość odrzywcza 100 gram	Ziemniaki	Ryż	Makaron
Wartość energetyczna	334 kJ/79 kcal	1440 kJ/344 kcal	1562 kJ/ 373 kcal
Białko	1,9 g	6,7 g	12,0 g
Tłuszcz	0,1 g	0,7 g	2,6 g
Węglowodany	16,8 g	76,5 g	74,2 g

Jak wybrać i rozpoznać świeżego ziemniaka?

Świeży ziemniak powinien mieć twardą i gładką bulwę. Nie kupujmy ziemniaków zielonych lub tych, które są miękkie lub pomarszczone, może to świadczyć o zbyt długim przechowywaniu. Tyczy się to również ziemniaków zapakowanych w szczelne foliowe torebki, które ograniczają dostęp świeżego powietrza i mogą być siedliskiem pleśni.

Jak przechowywać ziemniaki?

Ziemniaki są dość trudnym warzywem w przechowywaniu, dlatego nie kupujmy ich zbyt dużej ilości. Po wpływem światła mogą zzielenieć, co może spowodować wytworzenie się solaniny, toksycznego związku. Dlatego też przechowujemy je w ciemnych i chłodnych miejscach co zapewni im jędrność.

Typy i odmiany ziemniaków.

• Typ A - miąższ zwarty, nie rozpadają się podczas gotowania, dają się pokroić w kostkę lub plastry, zachowują swój kształt i delikatną strukturę. Mają niższą kaloryczność i zawierają mniej skrobi. Najlepiej nadają się na sałatki, do smażenia lub na grilla. Odmiany: Accent, Albina, Cykada, Frezja, Vineta.
  najlepiej nadają się na sałatki, kartofle smażone i w łupince oraz na grilla
  
  http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/co-jesz/ziemniaki-odmiany-wartosc-odzywcza-wlasciwosci-lecznicze-dieta-ziemniaczana_35729.html
• Typ B - ogólnoużytkowe, mają niewielką skłonność do rozgotowywania się, zachowują dość zwięzłą strukturę i konsystencję. Doskonałe na frytki, placki, z wody czy zupy. Odmiany: Albina, Ania, Atol, Fala, Jagna, Jagoda, Lotos, Malwa, Maryna, Oda, Orlik, Ruta, Sumak, Tara.
• Typ C - mączaste, mają dużą skłonność do rozgotowywania się, suche i trudne do pokrojenia po ugotowaniu. Mają wysoką wartość kaloryczną i większą zawartość skrobi. Świetne na babki, kluski lub puree. Odmiany: Anielka, Arkadia, Bryza, ibis, Koral, Lena, Mila, Salto.

Jeśli nie mamy pewności jaką odmianę kupiliśmy, możemy przeprowadzić mały test:

• przekrawamy ziemniaka na pół,
• przez chwilę pocieramy o siebie dwie połówki.

Jeśli wydzieli się woda są to ziemniaki typu A, czyli do zup, sałatek lub gotowania. Natomiast jeśli obie połówki kleją się do siebie i pojawia się biała ciecz, będą z nich pyszne kluski lub puree.