- Jako roślina ozdobna.
- Odstrasza owady.
- Roślina lecznicza - poprawia trawienie i ułatwia przyswajanie pokarmu – działa przeciwskurczowo, pobudza wydzielanie soku żołądkowego, działa słabo wiatropędnie przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Powszechnie uważa się, że działa przeciwdepresyjnie, poprawia nastrój i dodaje sił (działanie podobne do melisy). Stosuje się w łagodnych zaburzeniach trawiennych, wzdęciach, przy niedoborze soku żołądkowego.
- Roślina przyprawowa - ma miły, korzenny, słodkawy i pikantny smak i zapach. Używa się świeżych lub suszonych liści lub całego ziela, które ścina się w czasie kwitnienia. Wówczas roślina odrasta i powtórnie kwitnie. Najlepiej dodawać ją do sałatek i zup, duszonych warzyw oraz twarożku. Można również nacierać zielem mięsa przed dalszym przyrządzaniem. Niezastąpiony składnik prawie wszystkich włoskich dań, świetnie komponuje się z makaronem i pomidorami, główny składnik pesto.
Uprawa.
- Nasiona wysiać na przełomie marca, kwietnia do skrzynek lu wprost do gruntu po 15 maja w rzędy, co 30 cm. Gdy osiągną wysokość kilku centymetrów przerwać, zostawiając rośliny co 15-20 cm. Można też uprawiać w doniczce. Lubi stanowiska nasłonecznione, osłonięte od wiatru. Gleby żyzne, przepuszczalne i próchnicze. Należy podlewać z umiarem, w południe, w ciepłe dni dodatkowo spryskiwać wodą. Zdarzają się rzadko, ale może ją zaatakować mączniak lub mszyce. Należy wtedy roślinę zanurzyć w wodzie z mydłem, a następnie dokładnie opłukać.
- Zbierać indywidualnie liście. Najsmaczniejsze są wtedy, kiedy roślina
jest młoda. Do ścinania liści używać nożyczek lub ostrego noża.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz